Οι φλεβικές παθήσεις των κάτω άκρων είναι ένα συχνό πρόβλημα. Σύμφωνα με στατιστικές 80 εκατομμύρια Αμερικάνοι υποφέρουν από αυτές, και μάλιστα το 55%των Αμερικανίδων θα αναπτύξει κάποιας μορφής φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων. Γι αυτό το λόγο τα τελευταία χρόνια έχουν συντελεσθεί σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της φλεβολογίας.
Όλες οι φλεβικές παθήσεις των κάτω άκρων είναι εκφράσεις μιας βασικής παθολογίας: της φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων. Οι φλέβες ανεπαρκούν όταν δεν μπορούν να επιτελέσουν σωστά το έργο τους, δηλαδή να επιστρέψουν το αίμα από τα πόδια στην καρδιά. Αυτό συμβαίνει λόγω κακής λειτουργίας των φλεβικών βαλβίδων, οι οποίες φυσιολογικά εμποδίζουν την παλινδρόμηση του αίματος προς τα κάτω.
Εάν αυτές οι βαλβίδες δε λειτουργούν κανονικά , το αίμα δεν επιστρέφει στην καρδία και οι φλέβες διατείνονται (φουσκώνουν). Αυτές οι φουσκωμένες φλέβες όταν είναι μικρές ονομάζονται ευρυαγγείες, έχουν χρώμα κόκκινο, μπλε ή ιώδες, και βρίσκονται στην επιφάνεια του δέρματος. Αν είναι μεγάλες, ονομάζονται κιρσοί και εντοπίζονται βαθύτερα στο δέρμα από ότι οι ευρυαγγείες.
Ενώ συνήθως η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας γίνεται για αισθητικούς λόγους, πολλοί ασθενείς επιζητούν να απαλλαγούν από τα συμπτώματα της φλεβικής ανεπάρκειας, και κυρίως από τον πόνο. Σε κάθε περίπτωση πρωταρχικό μέλημα είναι η διάγνωση και η τεκμηρίωσή της φλεβικής ανεπάρκειας, μέσω του ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και της έγχρωμης duplex υπερηχοτομογραφίας (φλεβικό triplex), από το θεράποντα ιατρό.
Ποιοί είναι πιο επιρρεπείς σε φλεβικές παθήσεις;
Ορισμένα άτομα έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κάποιας μορφής φλεβική πάθηση κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δηλαδή έχουν προδιάθεση. Οι παράγοντες που συνδέονται με την ανάπτυξη φλεβικής ανεπάρκειας είναι οι εξής:
- Ηλικία: συχνότερη εμφάνιση σε μεγαλύτερες ηλικίες
- Ορθοστασία: ενασχολήσεις που απαιτούν πολύωρη ορθοστασία
- Τραυματισμοί ποδιών
- Κληρονομικότητα: ο κυριότερος παράγοντας για την πρόκληση κιρσών και ευρυαγγειών.
- Φύλο - ορμονικοί: όπως προαναφέρθηκε, οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο. Οι ορμονικές μεταβολές κατά τη διάρκεια της εφηβείας, της κύησης και της εμμηνόπαυσης, καθώς και η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, επηρεάζουν σημαντικά τη νόσο.
- Κύηση – τοκετός: κιρσοί συχνά εμφανίζονται κατά την κύηση και υποχωρούν ή παραμένουν. Κάθε επιτυχημένος τοκετός επιδεινώνει ήδη υπάρχοντα προβλήματα.