Τι κάνει η βδέλλα;
Πρέπει να επαναλάβουμε ότι τό δάγκωμα τής βδέλλας δεν πονάει. Αυτό είναι λογικό διότι όταν η βδέλλα είναι στη φύση θέλει να είναι απαρατήρητη. Εάν υπάρχει κάποιο αναισθητικό στό σάλιο τής βδέλλας ώστε έτσι να εξηγείται το ανώδυνο δάγκωμα είναι κάτι πού συζητείται.
Πρακτικά δέν πονάει καί γίνεται αντιληπτό ένα ελαφρύ τσίμπημα.
Εχει τρία σαγόνια ακτινωτά σε σχήμα Υ και το κάθε σαγόνι φέρει 80 μικροσκοπικά οξύαιχμα δόντια. Μεταξύ τών δοντιών υπάρχουν κενά ώστε να περνάει το σάλιο στο τραύμα που δημιουργείται από το δάγκωμα.
Κάθε μία βδέλλα πού τοποθετούμε στό δέρμα μας (φυσικά στό κατάλληλο σημείο αναλόγως τού προβλήματος) είναι σαν να κάνουμε μία ένεση με τις ουσίες πού περιέχει το σάλιο της.
Το σάλιο τής βδέλλας περιέχει τις εξής ουσίες πού έχουν αναγνωρισθεί μέχρι τώρα:
1) Ιρουντίνη ( Hirudin--προέρχεται από τήν ονομασία τής βδέλλας Hirudo Medicinallis). H ουσία αυτή αναστέλλει τήν πήξη τού αίματος . Κατά τη διάρκεια της διεργασίας της απομύζησης , η οποία διαρκεί περίπου 60 λεπτά, με τήν ουσία αυτή διατηρείται το τραύμα ανοικτό και ρέει το αίμα .
2) Καλίνη (Calin), επίσης αναστέλλει την πήξη του αίματος. Μετά τη γρήγορη δράση της Ιρουντίνης, η Καλίνη προκαλεί αιμορραγία από το τραύμα γιά 12 έως 24 ώρες (αρχίζει η ήπια αφαίμαξη).
Ενώ η διαδικασία αυτή συνεχίζεται, τό ένζυμο Υαλουρινιδάση ενεργοποιείται. Το ένζυμο αυτό ανοίγει τόν δρόμο γιά τίς υπόλοιπες βιοδραστικές ουσίες. Συζητείται εάν η υαλουρονιδάση έχει καί αντιβιοτικές ιδιότητες.
Επίσης περιέχονται ουσίες με ισταμινική δράση πού προκαλούν αγγειοδιαστολή και αναγκάζουν τό αίμα να κινηθή πρός τό σημείο τού δαγκώματος.
Αλλες ουσίες όπως η Eglin, Apyrase, Dbellin, κολλαγενασες κ.ά. επιδρούν καί αυτές στήν πήξη τού αίματος καί επιπλέον έχουν σημαντικές αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες.
Χρήσεις βδελλών
Είναι γνωστό από παλιά ότι τό σάλιο τής βδέλλας περιέχει πολλές φαρμακολογικά δραστικές ουσίες με αντιπηκτικές , αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες.
Παλαιότερα τίς χρησιμοποιούσαν οι υπερτασικοί γιά αφαίμαξη .
Τώρα πλέον έχουν εφαρμογή στήν πλαστική και επανορθωτική χειρουργική, αρθρίτιδες ιδίως οστεοαρθρίτιδα γονάτων, σπονδυλαρθροπάθεια- οσφυαλγία, τενοντίτιδες,καθώς και πόνους λόγω ρευματικών παθήσεων.
Επίσης στην Απω Ανατολή εφαρμόζονται επί στηθαγχης, αναπνευστικών παθήσεων , θρομβώσεων, εμβοές τών ώτων, κυκλοφορικές διαταραχές τών άκρων κ.λ.π.